...

Minsan lalapitan kita. Wag kang lalayo. Wag mong iisipin “sino kaya ang gagong ‘to?”
Makikiusap lang ako. Pahiram naman kahit sandali, ng buhay mo, sandali lang.

Ang buhay mo , na pingarap kong maging akin. Kahit hndi ako ikaw. kahit isang malaking pagpapanggap lang ‘to. pumayag ka.

Maranasan ko lang tumawa ng gaya mo, umiyak ng gaya mo. Ng may makikinig sa tawa ko. Ng may magpupunas ng luha ko. Ng may magsasabing “ok ka lang?”
Kahit ilang saglit lang…masama bang isang araw man lang? Ang pagiging ikaw, ng makasama ko naman ang kahit kailan di ko na makikilala.

Pagkatapos babalik na ko sa sulok ko. Ibabaon ko ang kanyang ngiti, iisipin kong para un sakin. Para habang pinagmamasdan ko kaya at nagsimula na kong lumuha sasabihin ko sa
sarili ko “tiningnan ka niya sa mata, at ngumiti,minsan…”